|
جلوه ء عيد به حســـن مهء نو دیــــدم دوش
مرغ شب را همه شب تا به سحربود خروش
مطرب شهر نوای همه گانی بنــــــوا خـــت
شادی و هلهلهء عيد رسيد گو ش به گــوش
مومنان را ز فيوض رمضـــــــان و طــا عـــــت
مژده ء لطف خــداداد بــه هر گوش ســـروش
مو منان هرسو بياراست درو خانه ء خو یــش
دشمن و دوست نـــگر در مسجد دو شادوش
عيد از قـــــلـــــب مسلمـــان بزدا یــــد کينــه
آتش دشمنی و کين بسازد خـــــــــــامــــوش
کودکان جامه ء نو کرده بتن شــــــــاد و خـــرم
بکفش بسته حنا دختـــــــريکه زربف پـــــــوش
عيد بشکسته دلان دیـــــــده ( عزيزه ) ای و ا
نه لباسی نو و نی خوردنی و نی پا پــــــــوش
| 
